....Uzun zaman olmuş kendime dönüp bakmayalı.Kendime gelmem uzun zaman aldı tabi haliyle.Fazlalıklarından sıkıntılarından silkin, kendine yeni hedefler belirle, elinde var olanlarla yetinmeyi ve mutlu olmayı bil, senden başka bir tane daha olmadığını kabul et, kısa ve öz dostluklar biriktir, değerini bilene değer ver bilmeyene yol ver, yeni bir hobi edin, mutluluğa da mutsuzluğa da fazla takılıp kalma, duygularını ifade etmekte geç kalma.....ve yazmaya vaktimin yetmeyeceği daha birçok şey...
Üç dakika beş dakika geçsin diye saniyeleri sayarsın bazen.Bazen de tam tersidir.O an zaman dursun hiç bitmesin.Hayat böyledir işte bazen.Hayat; bir düzünü gösterir yüzünün bir de tersini.Sen bilirsin ki her ikiside seçenek değildir aslında senin için.Hep üçüncü bir seçenek, çıkış kapısı arar insanoğlu.Hep sapak yollara sapmaya, yaban bahçelerine girmeye, kendine acılar çektirip yeni yeni çıkış yolları aramaya, gül bahçelerinde dikenlere batarak kendi hayat kitabını yazmakta ısrarlı.Herkesin tecrübesi, tavsiyesi kendisine diyerekten gözün kapalı atla bakalım hayat denizine.Cesaret de senin korkuların da.Kendi gözünle gör, kendi kulağınla duy her şeyi.Gerçekten hayata ne kadar yakın olursan bilirsin ki kazandıklarında kaybettiklerinde o kadar gerçek.Kendi yaşamadığın bir şeyi başkalarının sana anlatmasıyla kendi hayatına nasıl yorumlayabilirsin.En iyisi her şeyi sen kendin yap, gör, kabul et, kabul etme.Sonunda da yaptıklarınla ne halin varsa gör...
Ufak bir muhtelif zamana sıkıştırılmış duygular yumağı parmaklarımdan dökülenler...
Yorumlar